Talaspi(-di-fueio-redouno)
Noccaea rotundifolia
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Tabouret à feuilles rondes.
Descripcioun :Lou talaspi-di-fueio-redouno trachis dins lis esboudèu cauquié d'auto mountagno. Es uno planto naneto, sènso péu, que flouris en grapo courto de flour roso óudouranto. Fai de siliculo de 4 à 8 mm. Isto uno meno proche, Noccaea corymbosa, que vèn sus sòu séusous.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 10 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Noccaea
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 6 à 11 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1800 à 3100 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Esboudèu
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco
Ref. sc. : Noccaea rotundifolia (L.) Moench, 1802
(= Thlaspi rotundifolia (L.) Gaudin )
Erbo-dóu-siège
Scrophularia auriculata
Scrophulariaceae
Àutri noum : Erbo-dóu-bon-siège, Erbo-dóu-bon-sèti, Erbo-dóu-sèti, Erbo-de-sèti, Assiège.
Nom en français : Scrofulaire aquatique.
Descripcioun :Forto planto de la cambo carrado e un pau alado que vèn bèn dins li roubino. Se vèi peréu dous fueioun sus lou pecou de la fueio ; l'estaminodo es óuvalo sènso marjo.
Usanço :Coume soun noum lou dis, l'erbo-dóu-bon-siège es emplegado pèr apasima li moureno. A forto doso la planto pourrié èstre empouisounanto.
Port : Grando erbo
Taio : 60 à 250 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 à 9 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Aigo
- Ribiero
- Roubino
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico
Ref. sc. : Scrophularia auriculata L., 1753